SKRPG

Shiana · Gość

Uśmiechnęła się
- No tak... Racja
Rozejzała się ukradkiem widząc, ze Alcemy zniknęła

Sephiroth · Gość

-No cóż. Chyba lepiej go poszukam-powiedział
-Pozatym mam jeszcze sporo do zwiedzenia w tym miasteczku. Żegnaj-powiedział
Zabrał miecz i odszedł

Shiana · Gość

- Do widzenia - odpowiedziała i pokuśtykała spowrotem na ławkę. Przeciągnęła się i wystwaiła twarz do słońca

Shiana · Gość

W końcu znudzona odeszła

Kyrie Zguba · Gość

Przyszła do parku i usiadła na ławce.
-Eh...ale jestem głodna!
Zaczęła ponownie przeszukiwac swoje przepastne kieszenie.

Sakura Hiwatari

Szła spokojnym krokiem usmiechając się lekko, co w jej wydaniu wyglądało raczej jak złośliwy grymas. Usiadła pod drzewem, pod któym siedział Sephiroth i rozglądała się po okolicy.

Kyrie Zguba · Gość

Obdarzyła nowo przybyłą przelotnym spojrzeniem i ziewnęła.
-Nuudy...

Sakura Hiwatari

Wyciągnęła paczkę papierosów i włożyła jednego do ust. Patrzyła przez chwilę na palącą się zapałkę zanim przypaliła papierosa.

Kyrie Zguba · Gość

Obserwowała płomień spod zmrużonych powiek, aż zapałka zgasła. Ziewnęła znowu.

Sakura Hiwatari

Zauważyła ciekawskie spojżenia dziewczyny. Zaciągnęła się i zapaliłakolejną zapałkę obserwując reakcję.

Kyrie Zguba · Gość

Kyrie swoim zwyczajem obserwowała płomień. I tak nie miała nic do roboty.

Sakura Hiwatari

-Hmm.. - przyglądała jej się z umiarkowanym zainteresowaniem po czym wstała, otrzepała spodnie i odeszła do dziewczyny
- Czy to nie Kyrie Zguba, ta piromanka? - spytała uśmiechając się co wyglądało w tym momencie jak drwina

Kyrie Zguba · Gość

odruchowo obejrzała się za siebie.
-Ah...tak, to ja- zorientowała się po chwili- Ale skąd znasz moje imię? - zdziwiła się- I przydomek?

Sakura Hiwatari

- Twa sława w pewnych środowiskach wędruje szybciej od ciebie. Nazwy miasta nie pamiętam... a budynek.. Hmm.. chyba był to ratusz. Burmistrz był na ciebie wściekły. Wyznaczał dość sporą nagrodę - wspominała

Kyrie Zguba · Gość

Roześmiała się wesoło.
-Wściekły, powiadasz? Cóż, pamiętam, że nie zostałam na tyle długo aby się o tym przekonać- tym razem jej usmiech pozbawiony był zwykłej wesołości- I za ten psikus wyznaczono nagrodę? Pewnie jest sporo chętnych...w pewnych środowiskach.