SKRPG

Alvaros Sadera

Twojego? – Zapytał, nie odpowiadając na wcześniej zadane pytanie dziewczyny.

Yumi

- Możemy, albo twojego - zaśmiała się figlarnie - albo cudzego. Wiele jest domów w tej okolicy - przeciągnęła się i podniosła z ziemi. Dłoń do drzewa przyłożyła - dziękujemy staruszku za ochronę przez ten czas - szepnęła wpatrując się w korę po czym uśmiechnęła się i dłoń opadła bezwładnie - wybieraj - powiedziała do Alvarosa nie patrząc na niego.

Alvaros Sadera

mój przed chwilą widziałaś więc najlepiej by było do twojego jeśli można – odparł niepewnie

Yumi

- Dobrze - klasnęła w dłonie i popatrzyła na niego. Na chwile przystanęła mrużąc brwi, pokiwała do siebie głową i złapała Alvarosa za dłoń - choć idziemy - zaśmiała się jak małe dziecko ciągnąc go lekko w stronę swojego domu.

Alvaros Sadera

bezwładnie pognał za dziewczyną w milczeniu.