SKRPG

Alvaros Sadera

Uśmiechnął się szeroko, wyszeptał coś pod nosem dzieki, czemu pod nim trawa stała się czarna, z ziemi wyrosły ciernie a między nimi piękne czarne róże wydzielające specyficzny zapach, od którego czuło się „motylki w brzuchu”, mężczyzna lekko się ukłonił podniósł wzrok na dziewczynę – Alvaros Sadera brzmi me prawdziwe imię – po tych słowach wypowiedzianych z wielką dumą zerwał róże, znów coś wyszeptał czerń powoli zblakła na oczach dziewczyny stała się biała jak świeżo padnięty śnieg kilka sekund utrzymywała ta barwę by móc czerwienieć powoli stawała się czerwona, aż zatrzymała się na krwistej purpurze, Alvaros wyciągnął dłoń z ów różą w stronę Dziewczyny – proszę to dal ciebie.

Yumi

Wzięła różę i uśmiechnęła się słodko - Ładne imię, godne nazwisko - przyłożyła róże do nosa by powąchać ją. Antari nie mógł już na to patrzeć prychnął tylko coś pod nosem o żałosnych efektach i znikł.
- Śliczna - szepnęła rozkoszując się aromatem róży - Miło mi ciebie poznać, z której krainy pochodzisz? - Moc jego była godna podziwu , wszak to był człek lecz moc posiadał jak nie byle jaki demon uśmiechnęła się figlarnie ogonem rysując jakieś znaki w powietrzu.

Alvaros Sadera

Spojrzał w miejsce gdzie przed chwilą znajdował się duch, – jeśli dalej będzie tak komentował wszystko pokaże mu kiepskie efekty zamykając go w muszli klozetowej na wieczność – powiedział poważnie, – z Ezbętu to taki inny wymiar – powiedział, lecz od razu się poprawił – to był taki inny wymiar – po tych słowach złapał się za głowę – to, co robimy? – Zapytał uprzejmie

Yumi

Był? - poruszała lekko uszami- czyli go nie ma? - podniosła się z ziemi i niechcący skaleczyła w palec o kolec róży. Szybko wsadziła palca do ust i z głupią miną - A na co ma Pan ochotę - powiedziała dalej trzymając krwawiącego palca w ustach

Alvaros Sadera

Powiem to tak jak opuszczałem wymiar to panowała tam wojna, która mi się znudziła i zaraza, na którą jestem odporny wiec nie wiem czy jest czy nie ma go… - powiedział obojętnie – a i nie pan byle, jak ale nie pan taki stary to ja nie jestem – dodał uśmiechając się można było by rzec, że z radości, po tym złapał dziewczynę delikatnie za nadgarstek wyciągnął palca z buzi zerknął na to – che che – zaśmiał się cicho, wyszeptał coś pod nosem, gdy skończył zamknął oczy a z jego ust wydobył się dziwny bezwonny fioletowy obłok dymny, otulił chłodnie palca, gdy złączył się z powietrzem i stał się nie widoczny po ukłuciu nie było śladu, Alvaros otworzył oczy i tylko uśmiechnął się dwuznacznie do dziewczyny.

Yumi

Zaśmiała się i popatrzyła na niego przymrożonymi oczami - Umiesz leczyć, dobrze wiedzieć - przechyliła głowę w bok- zatem Alv-kun gdzie prowadzisz? - zapytała się przechylając lekko lewe ucho w dół a ogonem machając z boku swojej osoby

Alvaros Sadera

Nie wiem dawno tu nie byłem, może skoczymy do kina a potem na jakieś lody i ty opowiesz swoją historie – zaproponował lekko się uśmiechając.

Yumi

Dobrze - dygnęła i wraz z Alvarosem poszli przed siebie xP

Livia Asakura

Rozpłynęła się w powietrzu.

Thunder

Usiadł w cieniu na granicy klifu. W powietrzu unosiła się jeszcze bryza morska. Patrzył przed siebie bez ustanku...

Horokeu Usui

Obudził się obolały, wstał i zdał sobie sprawę, że spał na kamieniu (oO").
Wytrzepał się i wyszedł xD

Mathilda Mattise

Przez cały czas szła przed siebie, a jej nogi zaprowadziły ją nad strome urwisko. Potrzebowała odrobiny ciszy, by móc zebrać do kupy to, co wydążyło się przez ostatnie dwadzieścia cztery godziny. Była pewna, że klif jest na tyle daleko położony od Centrum, iż raczej nikt tutaj nie przywędruje.
Usiadła w słońcu opierając się o drzewo i otworzyła książkę na przypadkowej stronie, a jej myśli popędziły zupełnie w innym kierunku niż "Epoka Meiji 1868-1912".

(takie coś zazwyczaj przyciąga ludzi... ale chyba nie tym razem xDD.)

Słońce powoli zbliżało się ku zachodowi. Zerwał się wiatr i zrobiło się przeraźliwie zimno. Dziewczyna przeciągnęła się i wstała, po czym poczłapała w stronę miasta.

Amanda Kyamayoto

Przyszła i usiadła na urwisku. Spojrzała na burzliwe morze i wielkie pieniste bałwany zażarcie rozbijające się o skały. Na chwilę uniosła oczy i popatrzała na niebo, jednak zaraz jej wzrok znowu powędrował na wodę. Po momencie zastanowienia wskoczyła do wody, krzycząc:
- Banzai!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Jessica Akariyamo

Przyszła na klif i usiadła zwieszając nogi z brzegu.
- Ładnie tutaj... A gdyby tak skoczyć?- zastanowiła się
- Nawet nie próbuj- mruknął Liyung
- Nie, ja sam Cię zepchnę!- powiedział Yok i już chciał zrzucić Jess, ale Liyung powstrzymał go. Ponieważ Liyung był dużo silniejszy od Yoka, tamten tylko pomachał jeszcze trochę rękoma i nogami i usiadł tyłem do Liyunga i Jess.

Mathilda Mattise

Dotarła na klif, ale gdy usłyszała głosy zatrzymała się i uważnie śledziła konwersację. Gdy sie uspokoiło, wyszła zza drzewa i podeszła do zgromadzonych tuż nad urwiskiem.
- Ten duch raczej za tobą nie przepada... - Powiedziała z uśmiechem, stojąc za plecami dziewczyny i podpierając się na miotle.