SKRPG

Hinata · Wysłany: Śro 23:33, 21 Mar 2007 Temat postu:

przeciągnęłam się i przysnęłam

Naruto · Wysłany: Śro 23:33, 21 Mar 2007 Temat postu:

Hej Hinata śpisz?

Hinata · Wysłany: Śro 23:34, 21 Mar 2007 Temat postu:

-nie, ale zaraz zasne- stwierdziłam i ziewnęłam

Naruto · Wysłany: Śro 23:35, 21 Mar 2007 Temat postu:

idziemy do domu...-wstał i wziął Hinate za ręke, poszli

Zeke · Gość

*Idąc uliczką co jakiś czas spoglądał na wystawy sklepowe. Westchną i poszedł dalej* (z tematu)

Shadow · Gość

poszła

Amanda Kyamayoto

Przyszła i usiadła na murku.
-Mer, zabiłabym cię, gdybyś już nie był martwy - warknęła.
+++
Poszła.

Sakura Kinomoto · Gość

przechadzała się ulicami i przypominała sobie jak zabijała tu ludzi im dalej szła tym więcej przypominała sobie...
-Kiedyś wołali na mnie Kawai. Ciekawe czy Layserg jeszcze tu jest..
powiedziała i poszła

Naruto

przechadzał się ulicami tokio

Naruto

poszedł

Mathilda Mattise

Noc, a miasto jakby nie wiedziało o tak podstawowej czynności jaką jest sen. Oświetlone barwnymi neonami ulice wypełnione śpieszącymi gdzieś ludźmi. Jedni znikają w barach i restauracjach, gdzie spotykają sie ze znajomymi po pracy, inni śpieszą do podziemnych stacji metra, by udać się kilka stacji dalej do swoich domów. Jeszcze inni zaczynają nocny dyżur w pobliskich klinikach i sklepach dwudziestoczterogodzinnych.
Samotny wśród tłumu? Tak teraz można byłoby powiedzieć o Lucy, gdyby nie fakt, że ktoś ją śledzi od dłuższego czasu. Ta nie dająca spokoju i przyprawiająca o ból głowy myśl musiała na chwilę ustąpić nagłej fali dziwnych zjawisk.
Witryna sklepu monopolowego, koło którego właśnie przechodziła Lucy, wybuchła zwalając z nóg dziewczynę i kilku innych przypadkowych przechodniów. Wszędzie było słychać tylko wrzaski i tupot wystraszonych ludzi, uciekających jak najdalej od witryny. Wokół wybuchła jeszcze większa panika, gdy ktoś zaczął strzelać z karabinu maszynowego. Zdezorientowana dziewczyna dźwignęła się na nogi i korzystając z ogólnego zamieszania wślizgnęła sie ukradkiem do jednego z zaułków. Nie oglądając sie za siebie biegła co sił w nogach jak najdalej od tego miejsca.
Nagle przed nią wyrosła wysoka na 6 metrów ściana jakiegoś budynku. Odwróciła się by sie wycofać, ale w tej samej chwili drogę ucieczki zatarasował jej mały oddział uzbrojonych po zęby i zamaskowanych ludzi. Dziewczyna powoli zaczęła sie cofać, a gdy poczuła za sobą zimne cegły obleciał ją strach.
- Ognia! - Krzyknął ktoś z tłumu i wszyscy zebrani pociągnęli za spust celując w stronę dziewczyny, a ta krzyknęła przerażona zakrywając się rękoma.
Strzały ucichły. Dziewczyna podniosła głowę do góry i spojrzała na ścianę zawieszonych w powietrzu pocisków, które nagle z brzękiem upadły na betonową podłogę.
- To ona! Pamiętajcie o bezpieczeństwie! - Krzyknął ten sam głos.
Gdy Lucy zrobiła niepewny ruch w bok działa poszły znów w ruch robiąc kupę hałasu. Gdy ogień został przerwany dziewczyny już nie było.
- Zgubiliśmy ją! Powtarzam! Zgubiliśmy cel!
Oddział szybko sie rozbiegł. Tylko trzech ludzi zostało, by dokładniej sprawdzic teren, po czym pobiegło za resztą grupy.

Mick-99 · Gość

Szedł właśnie chodnikiem gdy powyższa sytuacja wydarzyła się przecznicę dalej. Gdy powoli zbliżał się do zbiegowiska jego twarz wykrzywiła się na moment w bolesnym grymasie. W oczach mignął mu czyjś wizerunek, jakiejś dziewczyny z różowymi włosami... Gdy doszedł na miejsce, ujrzał rozwaloną witrynę sklepu...

Mathilda Mattise

Na miejsce zdarzenia przybyła karetka, która zabrała kilku ciężej rannych obywateli do pobliskiego szpitala oraz japońska policja, która zabezpieczyła miejsce wokół witryny. Kilku detektywów było pogrążonych w zażartej dyskusji, gdy nagle podszedł do nich żołnierz. Podał kartkę najwyższemu z mężczyzn po czym kiwną głową i odszedł w milczeniu znikając pośród tłumu. Kartka najwyraźniej musiała zawierać jakąś instrukcję, bo detektyw wyjął z kieszeni kilka zdjęć, wręczył po jednym każdemu z podwładnych, po czym wydał im krótką komendę. Odwróciwszy się na pięcie pomaszerował przed siebie i także zniknął wśród tłumu. Trzej inni zrobili to samo. Został tylko jeden. Z kamienną twarzą ruszył w stronę przechodniów, którzy byli najbliżej miejsca zdarzenia.
- Przepraszam - chrząknął i zwrócił się do grupki nastolatków, pewnej pary i samotnego chłopaka stojącego na uboczu. - Czy nie widzieli państwo może tej osoby? - Spytał pokazując im [link widoczny dla zalogowanych] młodej dziewczyny. Nastolatki zachichotały i rozeszły się, a młoda para przepraszając, że nie wie, pośpiesznie opuściła miejsce zdarzenia. Został tylko młody chłopak, do którego nie trafiły pierwsze słowa.
- Przepraszam, a może pan ją widział? - zwrócił się indywidualnie do mężczyzny.

Mick-99 · Gość

Nie odpowiadając spojrzał na zdjęcie. "To ona... różowe włosy... i różki..?" - pomyślał.
- Nie widziałem jej. - powiedział bez wyrazu.

Mathilda Mattise

- Rozumiem. - Powiedział nie chowając zdjęcia. - Ale proszę na nią uważać. Gdyby pan ją zobaczył proszę poinformować o tym najbliższy komisariat, dobrze? - Spytał mierząc go wzrokiem.