SKRPG

Alvaros Sadera

Chłopak lekko otworzył prawe oko, chwile później lewe, ziewną oraz przeciągnął się gwałtownie w tej samej chwili – daiben, ware jikangai– powiedział powoli wstając z łóżka, wygramolił się na korytarz i poszedł przed siebie długim jasnym korytarzem, po drodze obserwował wszystkie drzwi.

Yumi

Dom wyglądał jak zawsze a słońce zbierało się już ku zachodowi. Było tak cicho, ze usłyszeć można było własny oddech.
Yumi siedziała na huśtawce na tarasie z tyłu domu i patrzyła na czerwone płomienie słońca.

Alvaros Sadera

Gdzie to może być? – Zapytał sam siebie – przecież to nie możliwe bym zabłądził – powiedział nerwowo sam do siebie, po jego niepokojących gwałtownych ruchach można było stwierdzić, że jest zdezorientowany, do tego naszedł go „przypływ mocy” – musze się stąd wydostać – rzekł i zaczął iść dalej.

Yumi

Alvaros minął Sessa który zatrzymał się i popatrzył na niego
- Pomóc? - zapytał się zimno i pusto. Wszak to najbardziej mocny i najpotężniejszy z duchów demonicy. - Czego szukasz? - dodał szybciej

Anna Kyoyama :)

Ocknęła się i przez przypadek spadła na ziemię- Dajcie mi balonika w kształcie słonika...

Alvaros Sadera

Twojej pani – powiedział patrząc spokojnie krwisto- purpurowymi oczami na demona

Yumi

Mijo zasysał się krwią Anny - Błe mam ale mam to - podał jej mini plecaczek pchlich rozmiarów i dalej ssał krew z jej reki

Sess uśmiechnął się dwuznacznie - Już pokazuję - ruszył w stronę mężczyzny po czym pokazał palcem na korytarz po lewej stronie - do końca tym proszę - by po tych słowach rozpłynąć sie w powietrzu

Anna Kyoyama :)

Zaczęła powoli otwierać oczy... - zaraz to nie balonik słonik ... to.. to.. Mijo! - wrzasnęła biorąc Yumi i waląc nią po sobie aby usunąć szkodnika z ciała

Alvaros Sadera

Nienawidzę takich duchów ~ pomyślał sobie, po czym poszedł w wskazanym kierunku po drodze kilka razy zanikał i pojawiał się kilka metrów dalej, gdy otworzył drzwi ujrzał…..

Yumi

Zza drzwi dobiegał pisk Anny i widać można było przez małe okienko latający w górę i w dól ogon podrzucanej Yumi
- ANNA-SAMA! NIE...JESTEM...MŁOTKIEM.... NIE...WAL....MNĄ!! - krzyczała Yumi wyrwana z sielankowego nastroju

Anna Kyoyama :)

Anna już z otwartymi oczami opanowała się (jakiś cud? XDDDDD) i położyła Yumi obok - Wybacz ... odkąd tak sama żyję to jestem jakaś przewrażliwiona ^^" - powiedziała z głupim uśmiechem

Alvaros Sadera

Co tu się dzieje? – Zapytał zszokowany i zaskoczony, obserwując zachowanie dziewczyn.

Yumi

- Alvaros! - krzyknęła Yumi i wyrwała się z objęć Anny podbiegając do chłopaka - Dzień dobry - zatrzymała się na chwile - a raczej dobry wieczór - zamerdała wesoło ogonkiem - świętujemy z Anną że Wgryzak i Kieł się tentegują w łazience i Antari wraz z Rozen tentegują się nad jeziorem - powiedziała uroczo i słodko po czym złapała chłopaka za rękę i pokazała mu miejsce na huśtawce ogrodowej - Anna-sama ty też - kazała jej usiąść a sama wtryniła się miedzy nich

Anna Kyoyama :)

Oniemiała... zaraz nie.. może raczej nie wiedziała co się dzieje - Witam - powiedziała czując już wiaterek na sobie - ale przyjemnie ^^"

Alvaros Sadera

bonsowa-ru neesan – powiedział z lekkim opóźnieniem, usiadł na huśtawce a zaraz po tym poczuł, że Yumi na siłę wpycha się między nich – to ja może zejdę będzie wam wygodniej – zaproponował niepewnie patrząc na dziewczyny.